به گزارش روابط عمومی دانشگاه طلوع مهر جلسه دفاع از پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد با موضوع مبانی و معیارهای تمایز معاملات مدنی و تجاری در حقوق ایران و کامن لا توسط دانشجوی مقطع ارشد رشته حقوق خصوصی سرکار خانم فاطمه حسنی برگزار شد؛ در این جلسه دکتر محمد جواد بحرینی به عنوان استاد راهنما حضور داشتند؛ در ادامه چکیده پایان نامه را بررسی می‌کنیم:
چکیده:
معامله تجاری در حقوق تجارت ، به معاملاتی گفته می شود که به منظور کسب سود و منفعت انجام می شود و انواع معاملات تجاری در حقوق تجارت ، شامل معاملات تجاری ذاتی و تبعی است که در مواد ٢ و ٣ قانون تجارت ، ذکر شده اند . تفاوت معامله تجاری و فعالیت تجاری ، این است که شرط تجاری محسوب شدن برخی فعالیت ها ، استمرار آنهاست ؛ اما معامله تجاری ، نیازی به تکرار یا استمرار ندارد . معامله در واقع همان عقد یا قرارداد است و تنها تفکیکی که کرده اند این است که معامله را در مورد عقود مالی بیشتر به کار می برند و برای عقود غیرمالی مانند نکاح به کار نمی رود. معامله یا عقد طبق ماده١٨٣ قانون مدنی؛ عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر، تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آن ها باشد. سؤال اصلی پژوهش این بوده است که مبانی و معیار های تمایز معاملات مدنی و تجاری در حقوق ایران و کامن لا کدامند ؟ پژوهش حاضر با این هدف انجام شده است که در معاملات تجاری، هدف اصلی تولید و تبادل کالا و خدمات با هدف کسب سود است. اما در معاملات مدنی، هدف اصلی عموماً رفع نیازهای شخصی یا خانوادگی است و به تبع آن فرضیه اصلی مطرح گردیده که در حقوق ایران و کامن لا، معیارهای خاصی برای تمایز معاملات مدنی و تجاری وجود دارد که بر اساس آن ها می توان این دو نوع معاملات را تشخیص داد. برای درک بهتر مبانی و معیارهای تمایز معاملات مدنی و تجاری در هر دو نظام حقوقی، از منابع مرجع و کتب حقوقی مرتبط با هر یک از این نظام ها استفاده شده است. مطالعه دقیق قوانین، دستورالعمل ها، پیشینه قضائی و نظریه های حقوقی مفهوم های مدنی و تجاری در هر نظام حقوقی را شفاف تر نموده و در نهایت نتایج پژوهش نشان داده است که در حقوق ایران و کامن لا، تفاوت های حقوقی قابل تشخیص بین معاملات مدنی و تجاری وجود دارد که می‌تواند به عنوان معیاری برای تمایز این دو نوع معاملات استفاده شود. در حقوق ایران و کامن لا، برای معاملات تجاری، قوانین تجارت و مقررات تجاری وجود دارد که معاملات تجاری را تنظیم می‌کنند. در حالی که برای معاملات مدنی، قوانین مدنی و قوانین مربوط به موضوعات خاصی مانند خانواده، املاک و مستغلات، میراث و... وجود دارد. در معاملات تجاری، حقوق و تعهدات طرفین بیشتر به صورت قراردادی و با استفاده از اسناد تجاری مشخص می‌شود. در حالی که در معاملات مدنی، حقوق و تعهدات بیشتر براساس قراردادهای مدنی و اصول عدالت و اخلاقی روابط اجتماعی تعیین می‌شود. در معاملات تجاری، طرفین معمولاً به صورت تجاری عمل می‌کنند و مسئولیت‌های تجاری مانند مسئولیت تولید، توزیع، خدمات پس از فروش و... را بر عهده دارند. در حالی که در معاملات مدنی، مسئولیت‌ها بیشتر به صورت شخصی و بر اساس اصول عدالت و مسئولیت مدنی تعیین می‌شود. در برخی موارد، قوانین و مقررات تجاری برای حمایت از طرفین در معاملات تجاری وجود دارد، در حقوق ایران و کامن لا، تشابه های حقوقی بین معاملات مدنی و تجاری نیز وجود دارد که می‌تواند به عنوان یک عامل متمم در تمایز این دو نوع معاملات مورد استفاده قرار گیرد. در حقوق ایران و کامن لا، برخی اصول و مفاهیم حقوقی به عنوان اصول عمومی حقوقی مورد استفاده در هر دو نوع معاملات قرار می‌گیرد. در حقوق ایران و کامن لا، تعریف معاملات تجاری و مدنی به صورت مشابهی صورت می‌گیرد. هر دو نوع معامله به عنوان فعالیت‌هایی در راستای تأمین نیازهای افراد یا جمعیت در نظر گرفته می‌شوند. در هر دو نوع معامله، حقوق و تعهدات طرفین بر اساس قوانین و مقررات مشابهی تعیین می‌شود. در هر دو نوع معامله، روابط حقوقی بین طرفین بر اساس قوانین حقوقی تعیین می‌شود. این قوانین شامل حقوق مالکیت، حقوق عقد قرارداد، حقوق مسئولیت مدنی و غیره است.
