به گزارش روابط عمومی موسسه آموزش عالی طلوع مهر جلسه دفاع از پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته فيزيولوژي ورزشي گرايش فيزيولوژي ورزشي کاربردي با موضوع تاثیر یک دوره تمرین هوازی به همراه مصرف عصاره هیدرو الکل گرده نخل بر بیان Mir141 ، Mir223 و Mir143 بافت کلیه القا شده با کلرید کادمیوم در موش های صحرایی نر توسط دانشجوی مقطع ارشد سرکار خانم نسيبه نظري برگزار شد؛ در این جلسه دکتر امير حسین سلمانی دلشاد و دکتر نسرين حيدريه به عنوان اساتید راهنما حضور داشتند؛ در ادامه چکیده پایان نامه را بررسی می‌کنیم:
کادمیوم (CD)
فلزات سنگین نفروتوکسیک یک ماده سرطان زا است و فعالیت های صنعتی منجر به افزایش غلظت کادمیوم ( CD ) در محیط شده است. در انسان از طریق استنشاق هوای آلوده ، مصرف مواد الوده کننده در آب و غذا و استعمال دخانیات به کلیه و قلب آسیب رساند . در این مطالعه، سمیت کادمیوم منجر به آسیب دستگاه کلیوی در موش ها شده که با استفاده از آنالیز (miRNA ها) مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بالغ و سالم با دامنه وزنی 30±250 گرم و سن 12 هفته مورد بررسی قرار گرفته. موشها از انستیتو پاستور تهران تهیه گردید که در محیطی با میانگین دمای 2±22 درجه سانتی گراد و رطوبت 4±55 درصد و چرخه روشنایی به تاریکی 12-12 ساعت در قفس های مخصوص از جنس پلی کربنات برای بررسی نگه-داری شدند. موش ها به صورت تصادفی ساده به 6 گروهی ۸ تایی: گروه اینتکت (سالم)، گروه کنترل، گروه کلرید کادمیوم، گروه ورزش، گروه ورزش گرده نخل 200، گروه ورزش گرده نخل 400 تقسیم بندی شدند. جهت ایجاد آسیب کلیوی روزانه کلرید کادمیوم را در دوز سه میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن موش (رقیق شده با آب مقطر) را به صورت گاواژ دریافت کردند. و عصاره گرده نخل با دوز های 200 و400 میلی گرم وزن بدن موش به صورت درون صفاقی تزریق می شد. پروتکل تمرین هوازی شامل دویدن موش ها بر روی تردمیل با سرعت 27 متر در دقیقه که با مدت زمان 16 دقیقه آغاز شد و روزی یک دقیقه به تمرین اضافه شد. بعد از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین موش ها توسط دی ایتل اتر بیهوش شدند و با ایجاد برش در ناحیه شکمی، کلیه خارج شد و برای انجام آزمایشات به علوم پزشکی قم منتقل شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد درمیزان بیان ژن141 -mir بین شش گروه تحقیقی تفاوت معني داري وجود دارد (001/0P=) هم چنین نتایج آزمون تقریبی بنفرونی نشان داد بین گروه اینتکت و کادمیوم (0.001= p)، گروه تمرین (0.04=p ) در بیان ژن Mir141 دربافت کلیه تفاوت معنی داری دیده می شود اما با گروه تمرین کادمیوم (0.45= p )، نخل۲0۰ (0.06= p ) و نخل 400 (0.051= p ) این تفاوت معنی دار نمی باشد و همچنین در بیان ژن143 –Mir (013/0P=) و در بیان ژن223 –Mir بین شش گروه تحقیقی تفاوت معني داري وجود دارد (001/0P=).
نتیجه گیری:
در این مطالعه مصرف کادمیوم باعث کاهش MicroRNA در بافت کلیه موش ها شده و ترکیب تمرین هوازی و مصرف عصاره هیدروالکلی گرده نخل توانست اثرات کادمیوم را بر فاکتورهای مورد بررسی (ژن Mir -143، ژن223 –Mir و Mir -141) به طور چمشگیری افزایش و شرایط هموستاز را در بافت کلیه فراهم آورد .
واژگان کلیدی: تمرین هوازی، Mir-141، Mir-143،Mir-223 ، کلرید کادمیوم، عصاره هیدروالکی گرده نخل، بافت کلیه.
