به گزارش روابط عمومی موسسه آموزش عالی طلوع مهر جلسه دفاع از پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی کاربردی با موضوع سطح فعالیت بدنی هفتگی و قدرت پنجه دست در زنان با و بدون سندرم پلی کیستیک تخمدان توسط دانشجوی مقطع ارشد سرکار خانم عاطفه جعفری برگزار شد؛ در این جلسه دکتر حمید امینی به عنوان استاد راهنما حضور داشتند؛ در ادامه چکیده پایان نامه را بررسی می‌کنیم:
روش شناسی پژوهش: هدف از این مطالعه مقایسه میزان پیاده روی در هفته و قدرت دست و پنجه دست در زنان با و بدون سندرم پلی کیستیک می باشد. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی است. در این مطالعه، از مجموع 189 شرکت کننده ی تحقیق حاضر، 89 نفر (47.089%) مبتلا به سندروم پلی کیستیک بودند که با همکاری پزشک متخصص و حضور در مطب ایشان، بیمارانی که طبق تأییدیه پزشک همراه با سونوگرافی مبتلا به سندرم یا عدم مبتلا به سندرم را طبق ملاک های ورود و خروج پژوهش تفکیک شد. سن افراد داخل سونوگرافی درج شده بود. در ابتدا وزن( با ترازو دیجیتال) و قد هر آزمودنی با استفاده از متر دیواری (بدون کفش، روسری و چادر) اندازه گیری شد. زمان ابتلا هر آزمودنی به سندرم با تأیید پزشک ثبت و در گام بعدی قدرت دست و پنچه دست برتر هر فرد بدون هیچ بار اضافی با استفاده از دستگاه دینامومتر ایزومتریک گرفته شد. به طوری که بیمار در حالت ایستاده، هندگریپ دستگاه دینامومتر ایزومتریک را می گرفتند و مکانیزم فشاری که داشتند وارد می کردند و بر روی مانتیور دستگاه قدرت دست و پنجه آن ها به صورت عدد پنج رقمی با اعشار نشان داده می شد. در نهایت پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (نسخه کوتاه) به صورت فردی تکمیل و سوالات به طور شفاهی از هر آزمودنی به صورت جداگانه پرسیده می شد.
یافته ها: نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که BMI، قدرت گرفتن دست، سطح فعالیت بدنی هفتگی و زمان استفاده از صفحه نمایشگرها در زنان دارای سندروم پلی کیستیک تخمدان تفاوت معنی داری با BMI زنان سالم ندارد و هیچ متغیر وابسته ای (شامل، وزن، BMI، قدرت دست، ، مت کل، و اسکرین تایم) نتوانست احتمال مبتلا شدن یا نشدن را در آزمودنی ها پیش بینی کند. همچنین در گروه زنان مبتلا به سندروم، سن پیش بینی کننده منفی و BMI پیش بینی کننده ی مثبت قدرت گرفتن دست زنان مبتلا به سندروم بود و در گروه زنان مبتلا به سندروم، قدرت دست، یک پیش بینی کننده ی معنی دار و منفی مدت زمان مبتلا بودن به سندروم بود.
نتیجه گیری: در تحقیق حاضر دیده شد که سن به طور منفی و BMI به طور مثبت و معنی داری می توانند قدرت گرفتن دست را در زنان مبتلا به سندروم پلی کیستیک تخمدان پیش بینی کنند. همچنین قدرت گرفتن دست به طور معنی دار و معنی می تواند مدت زمان مبتلا بودن به سندروم را پیش بینی کند.
کلید واژه ها: فعالیت بدنی – قدرت پنجه دست – سندرم پلی کیستیک تخمدان- زنان.
