جلسه دفاع با موضوع توقیف اموال فکری در نظام حقوقی ایران توسط ابراهیم لونی دانشجوی مقطع ارشد رشته حقوق خصوصی با حضور اساتید از جمله دکتر محمد حبیبی مجنده (استاد راهنما) در سالن اجتماعات مهندس رسولی برگزار شد و پایان نامه مورد ارزیابی قرار گرفت.
چکیده پایان نامه به شرح زیر می باشد:
مالکیت فکری به حقوقی اطلاق میگردد که به صاحبان آن، حق بهرهوری از فعالیت‌های فکری و ابتکاری انسان را داده و ارزش اقتصادی و قابلیت دادوستد دارد، اما موضوع آن شیء معین مادی نیست. این پژوهش با هدف بررسی ماهیت حقوقی توقیف اموال فکری در حقوق ایران انجام شد. در بررسی اقوال فقها، با وجود موافقان حقوق مالکیت معنوی در بین اهل سنت و دستهای از فقهای تشیع، نظر معروف امام خمینی (ره) به لزوم بهرهوری عمومی از انتشار آثار است. بر این مبنا، قانون حمایت از آثار مبتکرانه در ماده دوازده، حمایت سی ساله از آثار بدیع را اعلام کرده و حقوقی منحصر به فرد برای مالک اثر اختصاص داده است. آثار مالی این طرح ها، به سبب مالیت، عینیت و معین بودن، به موجب مواد قانون اجرای احکام مدنی، قابلیت توقیف دارند. لزوم ذکر نام خالق، به عنوان حق مطلق غیر قابل مذاکره شناخته شده و حق مطلق سی ساله، با قابلیت به ارث رسیدن، تنها با رضایت مالک و یا ورثه وی، در طول این مدت، قابلیت انتقال داشته و از دیدگاه حقوقی، تنها منافع مالی آن قابلیت توقیف دارد. با توجه به عدم صراحت قانون در این موارد، پیشنهاد شده که قانونگذار در مورد حقوق مالی این آثار، صراحت لازم را داشته باشد.
واژگان کلیدی: اموال فکری، توقیف، مالکیت معنوی
