جلسه دفاع با موضوع وصیت به اهداء اعضاء بدن پس از مرگ مغزی توسط اسماعیل لونی دانشجوی مقطع ارشد رشته حقوق خصوصی با حضور اساتید از جمله دکتر سید علی علوی قزوینی (استاد راهنما) در سالن اجتماعات مهندس رسولی برگزار شد و پایان نامه مورد ارزیابی قرار گرفت.
چکیده پایان نامه به شرح زیر است:
با توجه به اینکه، با مرگ انسان بسیاری از حقوق وی قطع میشود و او تکویناً فاقد هرگونه اختیار و توانایی و تسلط نسبت به خویش میگردد و همچنین از جهت شرعی و عرفی رعایت احترام میت و حفظ حرمت او واجب میباشد، این سؤال پیش می آید که، آیا اساساً انسان این اختیار و قدرت شرعی را دارد، که بتواند نسبت به تصرف در جسمش بعد از مرگ و به نحو برداشت اعضا از پیکرش جهت پیوند تصمیمگیری نماید و آیا میتواند در این باره وصیت کند؟ همچنین در ادامه این سؤال مطرح میشود، که وضعیت حقوقی وصیت به اهدای اعضا چگونه است؟روش تحقیق حاضر به صورت مطالعات کتابخانه ای و تحلیلی بوده است .
نتایج نشان داد در رابطه با بیماران فوت شده یا بیمارانی که مرگ مغزی آنها مسلم است موافقت شده است و وصیت بیمار یا موافقت ولی میت را شرط دانسته است. بین دیدگاه موافقین برداشت عضو از میت بنا بر وصیت وی، و دیدگاه مخالفین این کار، از نظر مبنایی، اختلاف ماهوی و تفاوت ریشه ای یافت میشود. به نظر میرسد،اذن اولیاء میت کاشف از اذن و رضایت صاحب عضو میباشد، لذا این اذن نافذ و معتبر بوده، به عنوان مجوز برداشت عضو محسوب میشود.بنابراین می توان نتیجه گرفت که با بررسی ادله فقهی و مبانی حقوق ایران در این باره به این نتیجه میرسیم که بر اساس فطرت، بین انسان و اعضایش رابطه وجود دارد و این رابطه به دلالت وجدان، ضرورت و سیره عقلا از نوع مالکیت و سلطنت است. شارع و قانونگذار آن را امضا کرده اند.
کلمات کلیدی: وصیت، مرگ مغزی، اهداء عضو، وصیت به اعضاء.